افزایش استقامت قلبی-عروقی و بهبود عملکرد تنفسی
دوچرخه‌سواری با افزایش ضربان قلب و بهبود گردش خون، به تقویت سیستم قلبی-عروقی کمک می‌کند. این بهبود در عملکرد قلب و ریه‌ها می‌تواند به شناگران در حفظ انرژی و استقامت در طول تمرینات طولانی کمک کند. همچنین، افزایش ظرفیت ریوی به بهبود تنفس در حین شنا منجر می‌شود، که برای حفظ سرعت و کارایی در آب ضروری است.

تقویت عضلات پایین‌تنه و بهبود تعادل عضلانی
دوچرخه‌سواری به عنوان یک تمرین مؤثر برای عضلات پا، به ویژه عضلات چهارسر ران، همسترینگ و ساق پا، عمل می‌کند. این تقویت عضلانی به بهبود تعادل کلی بدن کمک کرده و از بروز آسیب‌های ناشی از عدم تعادل عضلانی جلوگیری می‌کند. علاوه بر این، عضلات قوی‌تر پا می‌توانند به بهبود تکنیک‌های شنا، مانند ضربه‌های پا در کرال سینه و پروانه، کمک کنند.

کاهش خطر آسیب‌دیدگی و بهبود بازیابی
دوچرخه‌سواری یک ورزش با فشار کم بر مفاصل است، که برای شناگران به ویژه در دوره‌های بازیابی یا پس از آسیب‌دیدگی مفید است. این فعالیت به حفظ سطح آمادگی بدنی بدون افزایش خطر آسیب کمک می‌کند. همچنین، دوچرخه‌سواری می‌تواند به بهبود جریان خون و تسریع فرآیند بازیابی عضلات کمک کند. برای شناگرانی که به دنبال تمرینات مکمل با ریسک پایین هستند، دوچرخه‌سواری گزینه‌ای ایده‌آل محسوب می‌شود.

افزایش تنوع تمرینی و جلوگیری از یکنواختی
تمرینات مکرر شنا ممکن است منجر به یکنواختی و کاهش انگیزه شود. افزودن دوچرخه‌سواری به برنامه تمرینی می‌تواند تنوع ایجاد کرده و انگیزه را افزایش دهد. این تنوع نه تنها از نظر فیزیکی مفید است، بلکه به بهبود سلامت روانی و کاهش استرس نیز کمک می‌کند. تغییر در نوع تمرین می‌تواند به تحریک عضلات مختلف و بهبود کلی عملکرد ورزشی منجر شود.

بهبود هماهنگی عصبی-عضلانی و افزایش کارایی حرکتی
دوچرخه‌سواری نیازمند هماهنگی دقیق بین عضلات و سیستم عصبی است، که به بهبود هماهنگی عصبی-عضلانی کمک می‌کند. این بهبود می‌تواند به انتقال بهتر انرژی در حرکات شنا منجر شود. همچنین، تمرینات دوچرخه‌سواری می‌توانند به بهبود ریتم و زمان‌بندی حرکات کمک کرده و کارایی کلی حرکات شنا را افزایش دهند.